[Al menuo por pagxoj de s-ro Kabayama] [al la japana versio]

KABAYAMA Yuusuke

1. Neniel interrompu kun silento longa. (Mirejo mals^atis tian "paneon".) C^e kiu ajn nekompreno tuj demandu la parolanton.
2. Antau~a lerno pri la parolota temo utilas. Antau~a interparolo kun la parolonto utilas. Se la parolanto jam faris la paroladon aliloke, ankau~ utilas la informoj senditaj de tiea interpretinto.
3. Kiam la parolanto uzas neordinaran esprimon, precipe implicon --- ec^ se tio konfuzos la au~skultantojn --- tamen sens^ang^e interpretu g^in kun tiu strangeco al la au~skultantoj. Post iom da sekvonta parolado klarig^os la unika senco nature. Se ne, poste demandu kaj klarigu.
4. Antau~ la parolado la manuskripto utilas. Tamen dum la parolado g^i ne utilas, c^ar la okulaj laboroj malhelpas la orelajn laborojn.
5. Proksime sidigu lertajn esperantistojn. Okaze de eraro en la interpretado, ili povas tuj montri g^in.
6. Interpretanto memfide lau~te parolu al la karaj au~skultantoj sed neniam aktore parolu. Interpreto estas por au~skultantoj kaj por parolanto, ne por la interpretanto mem.
7. La interpreto de la demandoj de au~skultantoj estas tre malfacila, c^ar iliaj demandoj ofte emas malsimplaj. En tiaj kazoj mallerta interpretanto povus peti la demandantojn simpligi ilian demandon.
8. Plurfoje okazis, ke apenau~ japanigita frazo pretig^is en la cerbo kaj apenau~ elbus^ig^is, la parolanto aldonis iometon da detalaj^ojn sekve. Tiam mi devis strec^e teni la jam pretigitan enhavon en la cerbo kontrau~ g^ia disig^a forgeso.